Ein dryg månad etter at eit ekstraordinært landsmøte valde Lars Boye Mathiesen til å følgja Pernille Vermund som partileiar i Nye Borgerlige, og kommunepolitikaren Henriette Ergemann som ny politisk nestleiar, står båe postane tomme.
Jens Rohde er igjen medlem i Venstre. Om det gjer den tidlegare folketingsrepresentanten til ein uavvendeleg opportunist eller til ein mann som held sine kjerneverdiar så kjært at han mest ikkje kan unngå å få dei krenkt på ein måte som utløyser jamlege partiskifte, hangar truleg på temperamentet. Innan han melde seg ut av Venstre… Les mer »
Analysar av korleis Dansk Folkeparti gjekk frå vera nest størst til å verta Folketingets minste parti i løpet av berre to valperiodar legg oftast særleg vekt på to ting: Den eine er at partiet ikkje insisterte på å ta ansvar etter å ha fått meir enn kvar femte røyst i 2015; dinest at den eviglange… Les mer »
Å vera politikar er eit hardt liv. Denne setninga kan du knappast skriva utan å verta mistenkt for å meina det ironisk, men for meg er det berre ei konstatering. Til liks med i Noreg har dei i Danmark, så langt eg kan vurdera, i hovudsak politikarar på alle nivå som gjer dei skal og… Les mer »
Det er ikkje berre partia til høgre for det nyslegne sentrumspartiet Venstre – me kan kalle dei «det rest-borgarleg» blokk – som skal terpe nye replikkar når Mette Frederiksen no med mykje møye har fått oppført sjangerhybriden «S-V-M-regjeringa». Framandgjeringseffekten er minst like stor på Socialdemokratiets tidlegare truppefellar i Socialistisk Folkeparti og Enhedslisten. (Etter denne metaforens… Les mer »
Her er fire ting me har lært av korleis den nye SVM-regjeringa ser ut.
I kveld er det kalla inn til ekstraordinært sentralstyremøte i Venstre (V). Her kjem partileiar Jakob Ellemann-Jensen etter å dømme til å presentere regjeringserklæringa som er tinga fram mellom V, Socialdemokratiet (S), Moderaterne (M) og Det Radikale Venstre (R). Framleis er det mykje me ikkje veit: Skal R og M vere med i ei fleirtalsregjering?… Les mer »
Korleis skal SF fylle rolla som «konstruktivt oppositionsparti» til ein regjeringskonstellasjon som er nesten usett i danmarkshistoria?